ساده‌سازی ماده 3 قانون کار : مدت زمان مطالعه: سه دقیقه
تو این ماده قراره یاد بگیریم به چه کسی میگن کارفرما؟!
کارفرما در قانون کار به شخصی میگن که: ۱) کاری داشته باشه و از کسی بخواد اون کار رو براش انجام بده و ۲) به کسی که داره کار رو براش انجام میده حق السعی یا همون مزد و حقوق و مزایا پرداخت میکنه (حق السعی رو در ماده ۳۴ کامل تر توضیح میدیم).
دقت کنیم کارفرما بر خلاف کارگر که تو ماده 2 تعریف کردیم ، میتونه هم یه شخص حقیقی باشه هم حقوقی.
کارفرما حقیقی مثل صاحب یه مغازه که شاگرد مغازه اش میشه کارگرش.
کارفرما حقوقی مثل مدیرعامل یه شرکت که پرسنل همون شرکت میشن کارگراش.
وقتی کارفرما حقوقیه برای اینکه بتونه با کارگراش در ارتباط باشه و وظایف و کارهاشون رو رسیدگی و کنترل کنه میاد و یکسری نماینده از جانب خودش انتخاب میکنه که عهده دار امور مختلف شرکت بشن، به این افراد میگن نماینده کارفرما ، مثل مدیر تولید، سرپرست کارگاه ، سرکارگر و… . طبق قانون هر وقت نماینده کارفرما قول یا تعهدی از جانب کارفرما به کارگرا بده در حکم قول و تعهد خود کارفرماس! نکته و سوال مهم اینجاست که اگه این نماینده خارج از حوزه اختیاراتش از جانب کارفرما قولی به کارگرها بده چی؟ بازهم کارفرما باید بهش عمل کنه؟! در جواب بهتره اینو بدونیم که کارفرما باید طبق همین ماده قانونی به تعهد و قول نماینده اش عمل کنه! اما میتونه با اسناد و مدارک و اثبات اینکه این تصمیم تو حوزه اختیارات نماینده اش نبوده نماینده رو موظف کنه که اون خسارت و زیان ناشی ازتعهد رو برای خود کارفرما جبران کنه در واقع نماینده، ضامن جبران خسارت و ضرر و زیانی میشه که به کارفرما وارد کرده.
مثلا در یک شرکت تولیدی، نماینده کارفرما خارج از حوزه اختیار خودش به کارگرا قول پاداش پایان ماه رو میده ! اینجاست که نماینده با این کار موجب هزینه اضافه برای کارفرما میشه! و طبق قانون، کارفرما باید به تعهد نماینده اش در قبال کارگرا عمل کنه و بهشون پاداش پایان ماه رو پرداخت کنه اما از طرف دیگه میتونه ضرر و زیانی که بابت این تعهد متحمل شده از خود نماینده پس بگیره، چرا که طبق همین ماده، نماینده ضامن تعهد خارج از حوزه اختیار خودش به کارفرماس.